متاورس چیست؟

رایج ترین تصورات متاورس از داستان های علمی تخیلی سرچشمه می گیرد. در اینجا، متاورس معمولاً به‌عنوان نوعی اینترنت دیجیتالی «جک‌شده» به تصویر کشیده می‌شود - جلوه‌ای از واقعیت واقعی، اما مبتنی بر دنیای مجازی (اغلب پارک موضوعی) مانند آنهایی که در Ready Player One و The Matrix به تصویر کشیده شده‌اند. . و در حالی که این نوع تجربیات احتمالاً جنبه ای از متاورس هستند، این تصور به همان شیوه ای محدود می شود که فیلم هایی مانند ترون اینترنت را به عنوان یک "بزرگراه اطلاعاتی" دیجیتالی واقعی از بیت ها به تصویر می کشند.

همانطور که در سال 1982 تصور اینکه اینترنت در سال 2020 چگونه خواهد بود دشوار بود - و هنوز هم دشوارتر بود که آن را با کسانی که در آن زمان حتی "لاگین" نکرده بودند، - ما واقعاً نمی دانیم که چگونه متاورس را توصیف کنیم. با این حال، ما می توانیم ویژگی های اصلی را شناسایی کنیم.

همزمان و زنده باشید - حتی اگر رویدادهای از پیش برنامه ریزی شده و مستقل اتفاق بیفتند، درست همانطور که در "زندگی واقعی" اتفاق می افتد، متاورس یک تجربه زنده خواهد بود که به طور مداوم برای همه و در زمان واقعی وجود دارد.

بدون هیچ گونه سقفی برای کاربران همزمان باشید، و در عین حال به هر کاربر احساس "حضور" فردی ارائه دهید - همه می توانند بخشی از Metaverse باشند و در یک رویداد/مکان/فعالیت خاص با هم، همزمان و با آژانس فردی شرکت کنند.

یک اقتصاد کاملاً کارآمد باشید - افراد و کسب و کارها قادر خواهند بود ایجاد کنند، مالکیت کنند، سرمایه گذاری کنند، بفروشند و برای طیف گسترده ای از "کار" که "ارزشی" تولید می کند که توسط دیگران شناسایی می شود، پاداش دریافت کنند.

همچنین  میتوانید به خرید زمین و بازی در متاورس بپردازید.

تجربه ای باشید که هم دنیای دیجیتال و هم دنیای فیزیکی، شبکه ها/تجارب خصوصی و عمومی و پلتفرم های باز و بسته را در بر می گیرد.

قابلیت همکاری بی‌سابقه‌ای از داده‌ها، اقلام/دارایی‌های دیجیتال، محتوا و موارد دیگر را در هر یک از این تجربه‌ها ارائه دهید – برای مثال پوسته تفنگ Counter-Strike شما می‌تواند برای تزئین اسلحه در Fortnite نیز استفاده شود، یا به یک دوست هدیه داده شود. /از طریق فیسبوک به طور مشابه، خودرویی که برای Rocket League (یا حتی برای وب سایت پورشه) طراحی شده است، می تواند برای کار در Roblox آورده شود.

امروزه، دنیای دیجیتال اساساً به‌گونه‌ای عمل می‌کند که انگار یک مرکز خرید است که در آن هر فروشگاهی از ارز مخصوص به خود استفاده می‌کند، کارت‌های شناسایی اختصاصی مورد نیاز است، واحدهای اندازه‌گیری اختصاصی برای چیزهایی مانند کفش یا کالری، و کدهای لباس متفاوت و غیره دارد.

پر از «محتوا» و «تجارب» باشد که توسط طیف بسیار گسترده ای از مشارکت کنندگان ایجاد و اداره می شود، که برخی از آنها افراد مستقل هستند، در حالی که دیگران ممکن است گروه های غیررسمی سازمان یافته یا شرکت های تجاری متمرکز باشند.

چند ایده دیگر وجود دارد که ممکن است هسته متاورس باشد، اما به طور گسترده با آنها موافقت نشده است. یکی از این نگرانی‌ها این است که آیا شرکت‌کنندگان یک هویت دیجیتال ثابت (یا «آواتار») خواهند داشت که در تمام تجربیات از آن استفاده کنند. این ارزش عملی خواهد داشت، اما احتمالاً بعید است زیرا هر یک از رهبران "دوران متاورس" همچنان سیستم های هویتی خود را می خواهند.

به عنوان مثال، امروزه تعداد کمی از سیستم‌های حساب غالب وجود دارد – اما هیچکدام پوشش جامعی از وب ندارند و اغلب با اشتراک‌گذاری/دسترسی محدود به داده‌ها روی هم قرار می‌گیرند (مثلاً آیفون شما حول یک حساب iOS است، پس ممکن است وارد سیستم شوید. به یک برنامه با استفاده از شناسه فیس بوک، که خود حساب جیمیل شما است).

همچنین در مورد اینکه Metaverse به جای اینکه صرفاً تکامل اینترنت امروزی باشد، چقدر قابلیت همکاری لازم است تا واقعاً «متاورس» باشد، اختلاف نظر وجود دارد. بسیاری همچنین بحث می کنند که آیا یک متاورس واقعی می تواند یک اپراتور داشته باشد (همانطور که در Ready Player One وجود دارد).

برخی معتقدند تعریف (و موفقیت) Metaverse مستلزم آن است که یک پلتفرم غیرمتمرکز به شدت مبتنی بر استانداردها و پروتکل‌های مبتنی بر جامعه (مانند وب باز) و یک سیستم‌عامل یا پلتفرم «متن باز» Metaverse باشد (این به این معنی نیست. پلتفرم های بسته غالب در متاورس وجود نخواهد داشت).